بیرون ز جهان و جان یکی دایهٔ ماست دانستن او نه درخور پایهٔ ماست
در معرفتش همین قدر می‌دانم ما سایه اوئیم و جهان سایه ماست

مولوی، یکی از بزرگ‌ترین شاعران و عرفای تاریخ ایران و جهان، با اشعار عمیق و فلسفی خود در عرصه ادبیات فارسی و عرفان اسلامی تأثیر شگرفی گذاشته است. او با آثارش، به ویژه مثنوی معنوی و دیوان شمس تبریزی، به جستجوی حقیقت، عشق و وحدت وجود پرداخته و همواره انسان‌ها را به سوی درک عمیق‌تری از زندگی و معنای آن دعوت کرده است.

اشعار مولوی، با زبان زیبا و عاطفی‌اش، در دل‌ها جا دارد و همواره الهام‌بخش بسیاری از شاعران و اندیشمندان بوده است. او با بیان عمیق و حکیمانه‌اش، مفاهیم عشق الهی و دوستی را به تصویر کشیده و راه را برای جویندگان حقیقت هموار کرده است.

به همین مناسبت، در این روز بزرگ، یاد و خاطرهٔ مولوی را گرامی می‌داریم و به ترویج آموزه‌های او در زمینه عشق، وحدت و انسانیت می‌پردازیم. بی‌شک، تفکر و اندیشه‌های مولوی همچنان در دل‌ها و ذهن‌های ما زنده خواهد ماند.